"In 1995 ben ik advocaat geworden om anderen te helpen en bij te staan in het vinden van hun rechten."
"Als advocaat bied ik creatieve, vaak ongewone, oplossingen om een constructief resultaat te verkrijgen. Als ik denk dat het niet mogelijk is, zal ik dat zeggen, maar als ik een optie zie, dan zal ik dat uitleggen."
"Door goed te luisteren en te analyseren heb ik geleerd te balanceren tussen wensen, feiten en mogelijkheden."
In 25 jaar heeft advocaat Collet al heel wat zaken behandeld.
Deze ruimte wordt gebruikt om recente en wat oudere zaken kort te beschrijven. De zaken die gewonnen en verloren zijn, maar vooral die op zich interessant zijn om een beter beeld te krijgen van wat de praktijk van mr. M.A. Collet nu precies inhoudt, waar hij voor staat en wat hij wellicht ook voor u kan betekenen.
Van belang is te beseffen dat in het burgerlijk recht meestal maar één van beide partijen kan winnen. Vaak wordt er ook geschikt, soms al voordat de zaak voor de rechter komt, hetgeen eigenlijk de voorkeur heeft, meestal pas als de rechter de eerste indrukken heeft laten blijken, de rechter die toch vaak als "belangrijke mening" wordt gezien. Zonder kennis van de feiten heb je dus 50% kans, maar meestal kun je slechts een deel van je gelijk halen.
In andere rechtsgebieden, waar je met de overheid te maken hebt, is de statistische kans beduidend lager en zijn een goede voorbereiding en vorm van het proces vaak belangrijker dan de inhoud, Echter het rechtsgevoel is wel een belangrijke factor, omdat de overheid nu eenmaal meestal uitvoert wat het parlement besloten heeft en de politiek ook afhankelijk is van het algemeen gevoel van rechtvaardigheid, die hun stemmen kunnen opleveren.
De zaken hieronder worden in omgekeerde volgorde van tijd weergegeven en zijn een selectie van de zaken, welke selectie kan worden aangepast omdat enerzijds een zaak minder interessant wordt voor de praktijk, anderzijds omdat cliënten verzoeken helemaal niet te worden herinnerd aan een zaak (iedere cliënt hoeft het slechts te laten weten, ook al staat er geen informatie die tot de specifieke zaak kan worden herleid).
2021
- casus: Verlies Nederlanderschap, bij aanvraag nieuw paspoort blijkt er meer dan tien jaar te zijn verstreken sinds laatste formeel contact met Nederland, wat tot verlies van het Nederlanderschap zou leiden. De zaak is al bij het Europees Hof geweest, nadien door de Raad van State terugverwezen en nu weer na wederom afwijzend besluit weer bij de Raad van State, sinds 19 mei 2021 in afwachting van een uitspraak.
- casus: Door de corona crisis ontstonden er in 2021 sterk wisselende omzetten en werd de huur niet op tijd betaald. In het verleden waren er ook al wel eens problemen geweest, maar die waren in 2019 afgewikkeld. Toch werden die oude problemen meegewogen en de coronoacrisis niet, toen de rechter in Kort geding besloot tot ontruiming over te gaan, terwijl op moment van dagvaarden de huurachterstand al weer was ingehaald. Ook al werd de primaire grond van de vordering afgewezen, dat er sprake was van een ontbonden huurovereenkomst, toch oordeelde de rechter dat de "onbetrouwbaarheid" van de betalingen reden genoeg is om de verhuurder recht van ontruiming te geven. Deze zaak zal wellicht verder in hoger beroep moeten worden beslist.
- casus: Koop van maskers en levering in China. Daar blijken de maskers onvoldoende te filteren. Er zijn geen koopcontracten, enkel whatsapp, emails en facturen. In Nederland gaat de rechter uit van hetgeen "letterlijk" is afgesproken in de whatsapp berichten, maar alles wat op onduidelijkheid duidt, wordt als niet afgesproken beschouwd. In China net omgekeerd, daar wordt de kopende partij in bescherming genomen, alle onduidelijkheid komt voor rekening van de verkoper. De zaak gaat naar hoger beroep, mede omdat uitspraak Nederlandse rechter wel erg nadelig is.
- casus: Faillissement van een cliënt werd aangevraagd, als incassomiddel. Bij nazoeking bleek dat er geen (opeisebare) steunvordering meer was. Faillissementsaanvraag is ingetrokken.
- casus: Bedrijfsauto wordt uitgeleend aan derde, en de politie doet daar inval en legt beslag op alle daar aangetroffen roerende zaken, inclusief deze auto. Klaagschrift en intussen overleg met politie, verklaring afgelegd en bedrijfsauto werd weer vrijgegeven.
- casus: Bevel bestuursdwang sluiting woning, de partner van cliënt had drugsgerelateerde spullen in huis, althans de zogenaamde kelderbox. Deze spullen weredn na een anonieme tip gevonden. Partijen lagen al in scheiding en de feiten speelden af toen cliënt al het huis het verlaten had. Bij de scheiding was echter afgesproken dat cliënt de woning toegewezen zou krijgen. De gemeente sluit echter de woning en na scheiding ontdekt cliënt dat de woning afgesloten is. Middels een voorlopige voorziening krijgt cliënt weer toegang (januari 2020). Intussen is ook de huurovereenkomst opgezegd en uiteindelijk komt cliënt in augustus definitief op straat te staan, zo besluit de Kantonrechter. In de huurwetgeving is opgenomen dat een opgelegde bestuursdwang kan worden aangemerkt als onbehoorlijk huurderschap, ook als dit door de medehuurder gebeurt, dan kan de huurovereenkomst worden beëindigd. Het hoger beroep tegen het einde van die huurovereenkomst is intussen aangehouden tot de bestuursrechter oordeelt over het bevel bestuursdwang en de gevolgen daarvan. Ondanks de Toeslagenaffaire oordeelde de bestuursrechter dat dit allemaal kan, en daarom is daar nu weer hoger beroep tegen ingesteld bij de Raad van State.
- casus: Chinese cliënt verkoopt goederen aan Nederlandse partij, deel van de goederen verdwijnen en worden niet betaald. Nederlandse partij ontkent ooit de goederen te hebben gezien. Procedure is nu aanhangig gemaakt en daar wordt nu gesteld dat iemand anders in het bedrijf de goederen wellicht heeft gestolen. De rechter oordeelde dat de Chinese cliënt toch beter toezicht had kunnen houden, ook al is aangetoond dat het verhaald van de Nederlandse partij niet klopt, daarmee staat nog niet vast dat hij verantwoordelijk is, laat staan schuldig is aan het verdwijnen van die goederen, mede nu er nog een andere persoon is die mogelijk een rol heeft gespeeld bij de verdwijning van die goederen. Cliënt weegt nog af of er hoger beroep ingesteld gaat worden.
2020
- casus: Cliënt wordt geconfronteerd met opzegging franchiseovereenkomst, althans weigering deze te verlengen. Het afgesloten contract is zeer eenzijdig opgesteld en houdt geen rekening met de wet en ontwikkelingen in de jurisprudentie. Na het aanschrijven van de wederpartij, wordt vooralsnog het contract weer verlengd. Uitstel van executie of toch bezinning en besef dat dit zo niet kan? In 2021 bleek er verder niet heel veel meer aan de hand, het contract is wederom met een jaar verlengd, wel weer met ietsje minder marge.
- casus: Cliënt uit Tibet mocht niet naturaliseren tot Nederlander omdat de identiteit niet kon worden vastgesteld. Documenten bevatten diverse afwijkende spelling, maar dat lag mede aan omzettingen via Chinees, uit Tibetaans en dan weer naar Nederlands. Na inbrengen diverse bewijsstukken uit China is alsnog het Nederlanderschap verstrekt.
- casus: Cliënt wil haar kinderen zien, verzoek tot omgangsrecht. De andere ouder weigert en frustreert alle onderzoeken. Dit loopt al jaren en uiteindelijk wordt de zaak bij de Rechter behandelt, die echter het niet in het belang van de kinderen acht ze nu weg te halen bij de andere ouder. Uiteindelijk wordt de via de OTS ingeschakelde GI opgedragen een verdeling van de zorg- en opvoedingstaken tussen ouders\ en kinderen op te stellen. Helaas wordt later de OTS weer opgeheven en is de ouder weer bij af.
- casus: Na een echtscheiding dient ook de VOF te worden ontbonden en de bezittingen gesplitst. Er dreigen allerlei juridische procedures, maar uiteindelijk kan via gesprekken tussen partijen en hun advocaten een compromis worden gemaakt. Hiermee zijn hoge proceskosten vermeden en het resultaat van beide partijen is nu wellicht veel beter dan wanneer een rechter had moeten beslissen.
- casus: Cliënt heeft tijdens de coronacrisis een bericht van school gemist, waardoor aan het einde van het jaar ineens het bericht volgde het jaar niet te hebben gehaald en te worden uitgeschreven. dit was al de tweede poging op dat leerjaar. Middels het voeren van correspondentie en het helpen bemiddelen is een compromis bereikt dat cliënt alsnog (bij wijze van uitzondering) de ontbrekende werkstukken en opdrachten mag afronden in een extra schooljaar. Cliënt heeft inmiddels het MBO-diploma behaald.
Oudere zaken of kwesties die de pers haalden en benoemenswaardig zijn:
13 december 1990: Aanwezigheidsplicht onderuit, artikel in de Observant, dit artikel betreft de eerste rechtszaak die Collet voerde, nog voordat hij in Rechten afgestudeerd was, volgde hij naast zijn opleiding Nederlands Recht ook de opleiding Gezondheidswetenschappen, waar een aanwezigheidsplicht gold. Alleen de planning van het onderwijs overlapte nogal eens en daardoor kon hij niet steeds aaanwezig zijn en verzocht hij zoals het examenreglement dat voorzag in vervangende opdrachten. Dat werd in 7 van de 8 gevallen geweigerd, waarna hij de strijd prinicpieel en juridisch aan ging, en won.
13 juli 2002: Rechter wijst schadeclaim asielgezin toe, artikel in de Volkskrant, in de praktijk is het moeilijk aan te tonen dat iemand door fouten en traag handelen van de overheid, in het bijzonder de IND, gevolgschade heeft. In deze zaak werd dat in ieder geval wel gedeeltelijk aangenomen
23 januari 2003: Advocaten geven er de brui aan (deel 1), vervolg artikel (deel 2), artikel in Contrast. Om asielzoekers en vrijwilligers te helpen, legde Collet een lijst aan van advocaten die gespecialiseerd waren in asielrecht en zorgde dat die lijst vrij toegankelijk was op internet. Daarbij viel het op dat bij het verwerken van alle wijzigingen er steeds minder advocaten nog asielzaken wilde aannemen. Dit was de cijfermatige onderbouwing van het gevoel dat destijds bij alle asieladvocaten en vrijwilligers van ondermeer Vluchtelingenwerk leefde.
19 februari 2005: Advocaat vraagt steun politie, zaak is niet schrijnend maar het recht is krom en dat moet worden rechtgezet. Beide kinderen zijn Nederlands, maar na het plotse overlijden van de Nederlandse man, mocht de Chinese vrouw niet meer naar Nederland komen, de procedure gezinshereniging werd afgewezen. Deze zaak kwam later ook bij Paul de Leeuw op TV en kort daarna werd inderdaad vanuit de "politiek" een oplossing aangedragen, artikel in BN/De Stem.
juni 2009: Het digitaal kantoor, Collet werkt zonder papier, artikel in Intermediair Oriëntatiegids voor Juristen 2009.
Enkele gepubliceerde zaken:
18 juni 1998: Het beroep wordt afgewezen, maar de rechtbank heeft veel tekst en uitleg nodig om alle argumenten van tafel te vegen. Centraal in deze zaak staat de vraag of onjuistheden, die in vreemdelingenzaken al vaak ontstaan door een verkeerde vertaling, transcriptie of omzetting, hier vanuit het Georgisch. Verder werd tegengeworpen dat hij bij het begin van de asielprocedure had verklaard nimmer een paspoort te hebben gehad, en dat bleek later gelogen, net zoals hij bij een tweede asielaanvraag een andere geboortedatum had opgegeven. Voor de Rechtbank was dit uiteindelijk genoeg om te stellen datde IND dit als contra-indicatie mocht aanmerken en geen verblijfsvergunning op basis van het driejarenbeleid diende te verlenen. Deze zaak is in de Jurisprudentie Vreemdelingenrecht gepubliceerd onder nummer JV 1998/134.
19 december 2002: Asiel, gemengd huwelijk Azeri/Armeens, beroep gegrond wegens medische redenen, artikel 3 EVRM, doorverwijzing naar reguliere procedure. Deze zaak is in de Jurisprudentie Vreemdelingenrecht gepubliceerd onder nummer JV 2003/97. Door in de asielprocedure geen reguliere aspecten meer te toetsen, en omgekeerd in de reguliere procedure geen asiel aspecten, hoopte men de zaken eenvoudiger te maken (lees eenvoudiger om af te wijzen), maar die hokjesgeest is niet zo maar toe te passen op mensenrechten,artikel 3 EVRM is een absoluut recht, altijd van toepassing.